மாண்டவன் நாட்குறிப்பு - 1

கசப்பின் நெடிபடர்ந்த எழுத்துகளை

அமுதசுனையூறும்

உன் எரியோடைக்குத்தான் கொண்டுவருகிறேன்  இப்போதும்….!

அருவறுத்து முகஞ்சுளித்துப் போகும்

உன் கணப்புகளுக்கேனும்

விறகாக எடுத்துப்போ!

முள்ளின் கூர்முனைகளுக்கும்

மலரின் மெல்லிதழ்களுக்கும் பேதமறியாத

உன் தீக்குள்

நான் பொதிந்து சுமந்திருந்த

கரு  குறித்தான பிரக்ஞை

ஒருபோதும்

இருக்கப்போவதில்லை உனக்கு!

இரந்து நீட்டப்பட்ட கைகளை

வலிந்து பற்றி

நின் பற்சக்கரங்களினூடே

அரைக்கத் திரளும் குருதி தொட்டுத்தான்

எழுதப்பட்டது இவ்வெழுத்து 
காலகாலமாய்….!

கோணலெனத் தெரியும்

அதன் வளைவுகளில்

அடக்கப்பட்டிருப்பன

உனதண்மையில் உயிர்தரித்தன!

ஊர்ந்திழையும் கணமும் பொறுக்காமல்

கால்நசுக்கிப்போகும் உன்முன்

அட்டையாய்ச் சுருண்டுகிடக்கும்போதும்

கூர் அலகு கொண்டு

என்னை விரித்துப் பரப்பும் உன் விளையாட்டு

எனக்கு மரண வேதனை!

உகிர்களால் பிளந்திடும்

ஒவ்வொரு கணுவிலிருந்தும்

வழியும் செந்நீர் உண்டு

பசியாறிடுக நின் அலகுகள்.

என்னில் இருள்நிறைத்து

உன் ஒளி நோக்கிப் பாயுமென்

நட்சத்திர விட்டில்கள்..!

வீரியம் மிகுந்த என் கற்பனைகளைச்

சொத்தையாக்குகின்றது இந்த நிதர்சனம்.

விடு……!

வேர்களால் விலக்கி வைக்கப்பட்ட

பெருமரம் நான்!

மலைகளும் பெயர்க்கும் உன் கொடுங்காற்றின்முன்

உன் நதிகளால் செழித்த ஆயிரம் வனங்களின்

பெயரறியா மரமொன்றிலிருந்து

உதிரும் ஓர் சருகாயேனும் இருந்துபோகிறேன்..!

பட உதவி - நன்றி /https://claudiamegbailey.files.wordpress.com/2014/05/falling-leaf1.jpg

Tweet

பதிவுகளை உடனுக்குடன் மின்னஞ்சலில் பெற...