மறைக்கப்பட்ட கடிதங்களில் இருந்து……!

( ஒரேயடியா சீரியஸா போய்க்கொண்டிருந்தா எப்படி…… என்பதால் இறந்தகாலத்தில் இருந்தெழும் இந்த  இடைநிரப்பிப் பதிவுகள்…!  )

களிகொண்டு துள்ளும் கயல்வண் டிரண்டும்

         கணையொன்றில் என்றன் நிழலை

வெளிகொண்டு வந்து வெறிகொண்ட அன்பு

         வினையாலே என்னை இறுக்கி

உளிகொண்டு கொண்ட உருமாற்றி னாலும்

         உடையாமல் கொத்தும் உணர்வால்

தெளிவுண்டு காதல் தினம்தின்னக் காலத்

         திருவோடுன் வாசல் அருகே!

தசைவெந் துலர்ந்து தணல்மீது வேகும்

         தவிப்பாகு மிந்தத் தனிமை!

இசைகொன் றெழுந்த இரும்பான சொற்கள்

         இடியாக வந்து  நொடியும்

விசையாக மோதும்! விழிமூடும் போதும்

          விரிகின்ற உன்றன் நகையால்

அசைகின்ற தீபம் அதிலாகும் என்னை

          அறியாது பொய்மை உலகே!

உறைகின்ற தீயை உள்ளத்தில்  பூட்டி

          ஒளிப்பஞ்சு பூக்கள் உதிர்க்கும்!

மறைகின்ற மாலை மனம்கட்டிச் சேர்த்து

          மறுக்குமுன் நெஞ்சில் பதிக்கும்!

இறையென்ற போதும் எனக்கில்லை இன்பம்

          இல்லாத உன்னில் கிடைக்கும்!

முறைக்கின்ற பொய்யில் முகம்பூசும் கள்ளம்

           மோகித்தே மூழ்கிக் கிடக்கும்!!

படம் -- நன்றி  https://encrypted-tbn1.gstatic.com/

Tweet

பதிவுகளை உடனுக்குடன் மின்னஞ்சலில் பெற...