காதல் நிறைவேறுமா என்பதை அறியப் பழந்தமிழ்ப்பெண்கள் செய்த சோதனை!

பெண்கள் தங்கள் மனதில் உள்ள காதலை முதலில் வெளிப்படுத்தி ஓர் ஆண் தன்னை விரும்புகிறானா இல்லையா என்பதை அறிவதற்கான வாய்ப்புகள் இன்றும் கூட, நம் சமூகத்தில் குறைவுதான். ஓர் ஆண் என்றால் தன் காதலை வெளிப்படையாகவோ குறிப்பாகவோ புலப்படுத்தித் தான் காதலிக்கும் பெண்ணின் நிலைப்பாட்டை அறிய அதிகம் வாய்ப்புகள் உள்ளன.

அறிவியலும், பெண் சமத்துவம் குறித்த சிந்தனைகளும் வளர்ந்த இந்தக் காலத்தில் இந்நிலை என்றால்,   பழங்காலத்தில் ஒரு பெண் தன் மனதில் இருக்கும் காதல் நிறைவேறுமா…., தான் விரும்புபவன் தன்னை விரும்புவானா என்பதை எல்லாம் எப்படி அறிந்திருப்பாள்?

யாரிடமும் இதுபற்றிப் பகிரவோ, நேரடியாகக் கேட்கவோ வாய்ப்பில்லாத அந்தச் சூழலில், நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் தன் மனம் கவர்ந்த ஒருவனுக்குத் தன்மேல் காதல் இருக்கிறதா இல்லையா என்பதை அறியப் பழந்தமிழகத்தில் பெண்கள் கையாண்ட வழிமுறை குறித்து நம் பழந்தமிழ் இலக்கியங்கள் பதிவு செய்து வைத்திருக்கின்றன.

அந்தப் பரிசோதனைக்குப் பெயர்…., கூடல் இழைத்தல்.

அது என்ன கூடல் இழைத்தல்?

ஒருவன் மேல் ஒருதலையாய்க் காதல் கொண்ட பெண், அவனும் தன்னை விரும்புகிறானா என அறிய, தன் முன் வெண்மணலைப் பரப்பி, தான் விரும்புபவனை எண்ணியபடி, கண்களை மூடி, “ அவரை நான் சேர்வேனாயின் நீங்களும் சேருங்கள்“ என்று மனதில் சொல்லியபடி, ஆள் காட்டி விரலால் சிறுசிறு வட்டங்களை வரைவாள். பின், கண்களைத் திறந்து பார்க்கும் போது வட்டம் வரையத் தொடங்கிய இடத்திலேயே அது முடிந்து ( சிறு வட்டங்கள் சேர்ந்து முழுமை பெற்ற ஒரு வட்டம் உருவாகி ) இருந்தால் அவனும் அவளை விரும்புகிறான் என்று முடிவு செய்து கொள்வாள். அப்படி ஒன்று சேராவிட்டால் அது ஒரு தலைக்காதலாகவே போய்விடும்.

இதற்கு அறிவியல் அடிப்படை உண்டா.., வட்டங்கள் இணைந்த போது, காதலர்கள் இணைந்தார்களா…., என்ற ஆராய்ச்சியைக் காட்டிலும், வேறெவரிடமும் சொல்லமுடியாத தங்கள் மனத்தவிப்பைப் பெண்கள் பிறர் அறியாமல், தம் எண்ணம் ஈடேறுமா என்று அறிய, நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் சோதனை செய்து பார்த்த ஒருவழியாகத்தான் இதனை நாம் பார்க்க வேண்டும்.

ஈராயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் வாழ்ந்த எத்தனை எத்தனை பெண்களின் கனவுகளை, பரப்பப்பட்ட வெண்மணலில் சுழிந்தோடிய ஆள்காட்டி விரல்கள் அளந்தும் ஆக்கியும் அழித்தும் இருக்கும்?

பண்டைத் தமிழ் இலக்கியத்தில் இந்தக் கூடல் இழைத்தல் பற்றிய குறிப்புகள் சில காணப்படுகின்றன.

சான்றிற்கு ஒன்று.

இங்கு ஒரு பெண் அம்முயற்சியில் ஈடுபடுகிறாள்.

தன்முன் மணலைப் பரப்பிவிட்டாள்.

கண்களை மூடிவிட்டாள்.

‘அவனை நான் சேர்வேனாயின் வட்டங்களே நீங்கள் ஒன்று சேர வேண்டும்’ என்ற எண்ணியபடி தன் ஆள்காட்டிவிரலால் மணலைத் தொட்டும் விட்டாள்.

ஆனால்,

அவள் விரல் மணலைத் தொட்டதே தவிர அவ்விரல் அசையவே இல்லை.

மூடிய கண்கள் மூடியபடி இருக்கின்றன.

அவள் விரல் அப்படியே உறைந்துவிட்டது.

ஏன் தன் காதல் கைகூடுமா கூடாதா என அவள் சோதித்துப் பார்க்கவில்லை?!

.

அதற்கான காரணத்தை முத்தொள்ளாயிரத்தின் இந்தப்பாடல் அறியத் தருகிறது.

“கூடற் பெருமானைக் கூடலார்  கோமானைக்

கூடப் பெறுவேனேல் கூடென்று – கூடல்

இழைப்பாள்போல் காட்டி இழையா திருக்கும்

பிழைப்பில் பிழைபாக் கறிந்து“

‘கூடலாகிய மதுரையின் பெருமகனை, கூடல் நகரத்தில் உள்ள மக்களால் அரசனென்று கொண்டாடப்படும் பாண்டியனை, என் வாழ்வில் சேர்வேன் என்று இருந்தால் நான் இடும் வட்டங்களே நீங்கள் ஒன்று சேருங்கள் !’ என்று சொல்லியபடி, கூடல் இழைத்தல் எனப்படும் அந்த வட்டங்களை இடப்போனவள்,

“ ஒருவேளை அவை தம்முள் ஒன்று சேராவிட்டால் அதன்பின் உயிர் பிழைத்து இருப்பவர் யார்?” என்னும் நினைவு வரக் கூடல் இழைக்காதவளாய் இருக்கிறாள்.

பாடலின், கடைசி வரி “ பிழைப்பின் பிழைபாக்கு அறிந்து ”

பிழைப்பின் என்றால் தான் இடும் வட்டங்கள், தவறாகி (பிழையாகி) ஒன்று சேராமல் போனால்…..

அதென்ன அடுத்துவரும் பிழைபாக்கு…?

இங்கு வரும் பிழை என்பதற்கு பிழை(த்தல்) அதாவது உயிரோடு இரு என்பது பொருள்.

பாக்கு என்பது பண்டைய தமிழில் இருந்து, இன்று நம்கால வழக்கில் இல்லாத எதிர்காலம் குறித்து வரும் ஓர் வினையெச்ச வாய்பாடு.

பிழைபாக்கு என்பதற்கு “பிழைத்திருந்தால்“ என்று பொருள்.

அவள் இடும் வட்டங்கள் தம்முள் சேர்ந்தால் சரி…!

வட்டங்கள் பிழைத்து(தவறாகி)ப் போனால் அதன் பின்னர் உயிர்பிழைத்து இருக்கின்றவள் யார் என்ற எண்ணம்தான் அவளது விரல்களை உறையச் செய்திருக்க வேண்டும்.

தன் நம்பிக்கையைத் தகர்க்கின்ற சிறு வாய்ப்பையும் காதலில் ஏற்படுத்திக் கொள்ள விரும்பாத அப்பெண்ணின் நிலையை நான்குவரிகளில் உயிரோவியமாய்த் தீட்டி, காலம் கடந்தும், காண விரும்பும் கண்களுக்குக் காட்சிப் பொருளாய்த் தந்து மறைந்தான் பெயர் தெரியாத இத்தமிழ்க் கவிஞன்.

இதுபோன்ற பாடல்களால்தான் தமிழ் இன்னும் உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது.

தொடர்வோம்.

பட உதவி - நன்றி https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images.