நலம் பெற வேண்டும்.

 (நோயுற்றிருக்கும் நான் மிகமதிக்கும் வலைப்பதிவர் சகோதரி இளமதியாரின் நலனுக்காக )

வலைபுதிது கண்மீன் வசப்பட்டுத் துள்ளும்

நிலைபுதிது காணாத நட்பில் – மலைத்தேனோ?

உள்ளம் கனக்க உயிர்பட் டிதழ்விரிக்கும்

முள்ளின் இடைப்பட்ட மொட்டு!

மொட்டொன்று வேர்தின்று மாளும் கரையானைக்

கட்டென்று சொல்கிறதோ கண்ணீரால்? – பட்டுவிட

முற்புதரோ? இல்லை! முறித்தெரிக்கப் பார்ப்பார்யார்

கற்பகம் வாழ்கின்ற காடு?

காடு மணங்கமழும் கட்டில்லா நற்பூக்கள்

தேடிப் பலதும்பி தேனருந்தும் – வாடுவதோ

பாபுரண்ட கைவிரல்கள் ? பாழும்நோய்த் தாக்குதலால்

நாவறண்டு போமோ நதி?

நதிபோன பாதை நடக்கின்ற கால்கள்

பதிக்கின்ற பள்ளங்கள் யாவும் – புதிதாய்

முடங்காத வாழ்வு முகம்காட்டும்! அங்கே

அடங்காத என்நெஞ் சலை!

அலையோயும் என்று கடல்முன்னே நிற்கும்

நிலைபோகும்! இந்நோவு நில்லா! - வலைவந்து

மீண்டும் மரபினையே மீட்டும் விரல்வருக

வேண்டும் தமிழின் விதி!

விதிகொடிது உங்கள் வினைபெரிது வாழ்க்கைக்

கொதியுலைக்கு நீர்சேர்த்த கண்ணீர் – பதிவுலக

ஓய்விற்குப் பின்னால் ஒளியூட்டி வானத்தில்

பாய்ந்தேகும் உம்வெண் பிறை.

பிறையை விழுங்குமொரு பாம்புண்டே என்று

நிறையக் கதைத்தவர்கள் நாண – உறைகிழித்த

வாளாய் வெளிவருவீர்! வாகை மதிசூடத்

தோளாவீர்! இல்லை துயர்!

துயர்தூங்கா வாழ்வு! தொடர்கின்ற இன்னல்!

உயர்வாக்க உந்தமிழ் உண்டே? – அயர்கின்ற

போதும் ஒருபாடல் போதும் அதுவெந்தத்

தீதும் திருவாக்கி டும்!

இடும்தீயும் நெஞ்ச இடர்நோயும் சேர்த்துச்

சுடும்தமிழ் உம்முள்ளே உண்டு! – படும்பாடு

நீங்கும்! கொடுநோய் நலமாகும்! என்வேண்டல்

தாங்கும் தமிழின் தலை.

தலைவணங்கி உங்கள் தமிழ்ச்சேவைக் காக

வலைபார்த்தி ருப்பேன்! வருவீர்! - கலைமகளின்

கைவீணை நாதம் கனிந்தருளும் செம்பாடல்

செய்யாதோ எல்லாம் சுகம்?