திருக்குறள் கற்பிதங்கள் – புனைவு எண். 1

திருவள்ளுர் தினத்தைத் தேசியவிழாவாக வடமாநிலங்களிலும் கொண்டாட வேண்டும் என்று மத்தியஅரசு அறிவித்துள்ளது. திருக்குறளையும் வட மாநிலப் பள்ளிகளில் பாடமாக வைக்க முடிவு எடுக்கப்பட்டுள்ளது  என்ற தேன் வந்து பாயும் செய்திகள் நம் காதுகளில் வந்து விழுகின்ற அதே நேரம் திருக்குறளின் பெருமையென பல்வேறு அறிஞர்கள் சொல்லும்,

திருக்குறள் அகரத்தில் தொடங்கி னகரத்தில் முடியும் என்கிற தகவல் பற்றிய மாற்றுப் பார்வை ஒன்றை முன்வைக்கத்தான் இந்தப் பதிவு.

நானறிந்தவரை திருக்குறளைப் போல எடுப்பார்க் கைப்பிள்ளையான நூல் வேறெதுவும் தமிழில் இருக்க முடியுமா என்று தெரியவில்லை. இன்னொரு கோணத்தில் பார்த்தால் அதுவே அதன் சிறப்பாகவும் அமைந்து விடுகிறது.

திருக்குறள் எல்லாருக்கும் பொதுவான நூல் என்பதிலோ அறநெறிக் கருத்துகளைக் கொண்ட நூல் என்பதிலோ மாற்றுக் கருத்தில்லை. அதன் சுருங்கச் சொல்லி விளங்க வைக்கும் திறனே போதும் அது பேசப்படவும், பாராட்டப்படவும்!

ஆனால் நம்மைப் போல இல்லாத  பெருமைகளை இருப்பதாகப் பேசி நம்முதுகில் நமக்குநாமே தட்டிக் கொடுத்துக் கொள்ளவும் நம்மைவிட்டால் வேறு ஆளில்லை.

அதில் ஒன்றுதான்,

இந்தத் திருக்குறளைத் திருவள்ளுவர் அகரத்தில் தொடங்கி னகரத்தில் முடித்திருக்கிறார் என்பதைத் திருக்குறளின் பெருமைகளுள் ஒன்றாகச் சொல்லிச் சந்தோஷப்பட்டுக் கொள்வதும்.

இது பாமரர்கள் சொன்னதல்ல. பெரும்புலமை மிக்கோரால் சொல்லப்பட்டது.

“அகர முதல னகர இறுவாய்

முப்பஃ தென்ப “

என்னும் தொல்காப்பிய சூத்திரத்திற்கு அரண் சேர்க்க, “ திருவள்ளுவரும் இதுகருதியே தன் நூலை அகர முதல னகர இறுதியாய் அமைத்தார்“ என்று கூறுவது.

இணைய வெளியிலும் முகநூலிலும் திருக்குறளின் பெருமை பேசப்படும் இடத்தில் எல்லாம் இந்தக் கருத்து வழிமொழியப்படுவதை நிச்சயம் நீங்கள் கண்டிருப்பீர்கள்.

இது உண்மையா ? திருவள்ளுவர் இப்படித் தன் நூலை அமைத்தாரா என்றால்  உறுதியாக அப்படிக் கூற முடியாது என்பதே பதில்!

எப்படி…?

திருக்குறளுக்கு உரையெழுதிய பழைய பத்து உரையாசிரியர்களைப் பற்றிய பாடலொன்று உள்ளது.

“தருமர் மணக்குடவர் தாமத்தர் நச்சர்
பரிதி பரிமே லழகர் - திருமலையர்
மல்லர் பரிப்பெருமாள் காலிங்கர் வள்ளுவர் நூற்கு
எல்லையுரை செய்தார் இவர்.“

வெண்பாவிற்கேற்ப இவர்கள் வைக்கப்பட்டிருக்கிறார்களே தவிர இவர்களின் காலவரிசை இதுவன்று. பழைய உரையாசிரியர்களுள் மணக்குடவர் காலத்தால் எல்லாருக்கும் முற்பட்டவர்.

பத்துப்பேருள் காலத்தால் பிற்பட்டவர், கடைசியானவர் பரிமேலழகர்.

திருக்குறளின் அதிகாரத்தில் பாடல்களை வரிசைப்படுத்துவதில் இவர்கள் தம்முள் வேறுபடுகிறார்கள். 

பரிமேலழகருக்குக் காலத்தால் முற்பட்டவர்களாகிய, மணக்குடவர், காலிங்கர், பரிப்பெருமாள் ஆகியோரின் உரையில் திருக்குறளில் கடைசியில் அமைந்த குறள், அதாவது 1330 ஆவது குறள்,

“ புலத்தில் புத்தேள்நா டுண்டோ நிலத்தொடு

 நீரியைந் தன்னா ரகத்து“

என்பதுதான். தற்பொழுதைய குறள் பதிப்புகள் அனைத்திலும் இந்தக் குறள் 1323 ஆம் குறளாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஆனால் திருக்குறளுக்குப் பரிமேலழகருக்கு முன் உரையெழுதிய பலருக்கும் இக்குறளே திருக்குறளின் கடைசிக் குறள். ( 1330)

பரிமேலழகர்தான் கடைசியாக இருந்த இந்தக் குறளை இடம்மாற்றி விட்டு அதன் இடத்தில்,

ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கின்பம்

கூடி முயங்கப் பெறின்.

என்னும் குறளை வைக்கிறார். அவருடைய உரைக்குப் பின்புதான் இம்மாற்றம் நிலைபெற்று விடுகிறது. இது மட்டுமன்று சத்தமின்றி இன்னும் பல மாற்றங்கள் குறளில் நின்று நிலைபெற்று விட்டன.

பரிமேலழகரின் வரிசையை ஒட்டித்தான் இன்றைய குறள் வரிசையமைப்புப் பொதுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது என்பதையும் இங்குக் குறிப்பிட வேண்டி இருக்கிறது.

இப்பொழுது, சொல்லுங்கள்,  திருவள்ளுவர் திருக்குறளை அகரத்தில் ஆரம்பித்து னகரத்தில் முடிந்திருக்கிறார் என்று சொல்வது முற்றிலும் பொருந்துமா?

பட உதவி - வல்லமை.காம்

                                புனைவுகள் தொடரும்……..