காலக்கணிதம்.

கணிதம் பற்றிய பதிவுகளைச் சகோதரி மைதிலி கஸ்தூரிரங்கன் அவர்கள் தளத்திலும் நண்பர் அ பாண்டியன் அவர்கள் தளத்திலும் காண நேர்ந்த போது கணக்கதிகாரம் என்றொரு நூலும், தமிழில் காளமேகத்தின் பின்னம் பற்றிய பாடல் ஒன்றும் நினைவுக்கு வந்தன. தமிழில் உள்ள நான்கு கவிகளில் ஆசுகவி என்போர் ஏதேனும் எழுத்தையோ சொல்லையோ பொருளையோ கொடுத்தால் உடனடியாகப் பாடும் வல்லமை பெற்றவர்கள். அதற்கான சோதனையும் அவைக்களங்களில் நடப்பதுண்டு.

அப்படிக் காளமேகத்திடம்,முக்கால், அரை, கால், அரைக்கால், இருமா, மாகாணி, ஒருமா, கீழரை என்னும் எட்டு அளவைச் சொற்களும் அமையுமாறு கச்சியில் உறையும் ஏகாம்பரநாதர் மேல் ஒரு வெண்பா பாடுமாறு கேட்கப்பட்டதாகக் கூறுவர். காளமேகம் பாடிய பாடலைக்

காணும் முன் பழந்தமிழகத்தில் இருந்த இவ்வளவைகள் இன்று எவ்வாறு

கணக்கிடப்படுகின்றன என்று பார்த்து விடுவோம்.

முக்கால்       =  3/4
அரை          =  1/2
கால்                        =    ¼

இவை மூன்றும் இன்று வழக்கில் உள்ளவைதான். 

அரைக்கால்    = 1/8
இருமா                  = 1/10
மாகாணி      = 1/16 
ஒரு மா                =1/20   
கீழரை                  =1/256

என இன்றைய பின்ன அளவீட்டில் இதைக் குறிக்கலாம்.

கவி காளமேகம் பாடிய பாடல் ,

முக்காலுக் கேகாமுன் முன்னரையில் வீழாமுன்
அக்கால ரைக்கால்கண் டஞ்சாமுன் - விக்கி
இருமாமுன்  மாகாணிக் கேகாமுன்  கச்சி
ஒரு மாவின் கீழரையின் றோது.

இதைப் பொருள்விளங்க இப்படிப்பிரித்துக் கொள்ளலாம்.

“முக்காலுக்கு ஏகாமுன் முன்‘அரையில் வீழாமுன்

அக்கால் அரைக்கால் கண்டு அஞ்சாமுன் – விக்கி

இருமா முன் மாகாணிக்கு ஏகாமுன் கச்சி

ஒருமாவின் கீழரை இன்று ஓது“

பாடலில் இவ்வளவைகள் வந்தாலும் இப்பாடலின் சொற்களைச் சேர்த்தும் பிரித்தும் காளமேகம் கொண்ட பொருள் வேறு.

வயதாகி நடைதடுமாறி ஊன்றுகோல் ஒன்றின் துணையோடு மூன்று கால் ஆகி வருந்தும் முதுமைக்கு முன்பே (முக்காலுக்கு ஏகாமுன்), முதுமைப் பருவத்தில் நுழைகிறோம் என்பதை அறிவிக்கும் அந்த நரை தலையில் தோன்றும் முன்பே, (  முன் நரையில் வீழாமுன்),

நம்மை நெருங்கி வரும் எமனை வரும் பொழுது கண்டு அஞ்சும் முன்பே ( அக் காலரைக் கால் கண்டு அஞ்சா முன் ), விக்கலெடுத்து மூச்சு விடச் செருமி இருமல் வரும் முன்பே,( விக்கி இருமா முன் ), அனைவரையும் கொள்ளும் அளவிற்கு எக்காலத்தும்  கொள்ளவு உள்ள இடமான சுடுகாட்டிற்குச் செல்லும் முன்பே ( மாகாணிக்கு ஏகா முன் ), ஒரு மாமரத்தில் கீழ் அமர்ந்திருக்கின்றவரை –கச்சி ஏகாம்பரரான சிவபெருமானின் திருப்பெயரை- இப்போதே சொல்வாயாக ( ஒரு மாவின் கீழரை இன்று ஓது )

இப்போ கொஞ்சூண்டு இலக்கணம்.

ஒரே சொல்லுக்கு இரு பொருள் அமையுமாறு பாடுவதை நம் இலக்கணம் இரட்டுற மொழிதல்  அல்லது சிலேடை என்னும்.

இதில் இரு வகை உண்டு.

ஒரு சொல் அப்படியே நின்று இரு பொருள் தருமாறு அமைந்தால் ( இருமா என்பது இருமாமல் என்றும் இருமா என்ற அளவையைக் குறித்தும் வருவது மாதிரி ) அதனைச் செம்மொழிச் சிலேடை என்று இலக்கணங்கள் சொல்கின்றன.

தனித்து வரும் போது ஒரு பொருளும் ,  அதே சொல்லைப் பிரித்தோ சேர்த்தோ பார்க்கும் போது வேறு  பொருளும் வருமாறு இருப்பதை ( அக்கால் அரைக்கால் கண்டு அஞ்சாமல் எனவருவதை, அக்கால் அரைக்கால் என அளவைப் பெயராகப் பிரிப்பதும் , அக்காலரைக் கால் கண்டு அஞ்சாமல் எனச் சேர்ப்பதும், ஒரு திரைப்படப் பாடலில் வரும் “அந்தமானைப் பாருங்கள் அழகு“ என்பதை ‘அந்தமான்‘ என ஊர்ப்பெயராகவும் ‘அந்த மான்‘ என மானைச் சுட்டி அமையுமாறு பிரிப்பதும் ) இலக்கணங்கள் பிரிமொழிச்சிலேடை என்கின்றன.

இந்தப்பாடல் திருக்குற்றால ஆலயச் சுவரில் எழுதப்பட்ட பட்டினத்தார் பாடலொன்றையும் நினைவுபடுத்தி விட்டது.

“காலன் வரும்முன்னே கண்பஞ் சடைமுன்னே

பாலுன் கடைவாய்ப் படுமுன்னே – மேல்விழுந்து

உற்றார் அழுமுன்னே ஊரார் சுடுமுன்னே

குற்றாலத் தானை நினை“

தொடர்வோம்.