தமிழ்நாட்டின் நாஸ்டர்டாமஸ்.

நாஸ்டர்டாமஸ்- எதிர்காலத்தைக் கணித்து எழுதிய குறிப்புகளுக்காக உலகம் முழுவதும் அறியப்படுபவர். அவரது காலத்திற்குப் பின் நடந்தனவற்றை அவர் எழுதிய குறிப்புகளோடு பொருத்தி, உலகம் முழுவதும் நடக்க இருப்பதை அன்றே கணித்துச் சொன்னவர் என்ற புகழுக்குச்சொந்தக்காரர்.

அப்பெருமை மேலைநாடுகளுக்கு மட்டும்தான் சொந்தமா என்ன?

வருங்காலத்தைக் கணித்தவர் எவரும் நம் தமிழ் நாட்டில் இல்லையா என்று எவரும் கேட்டுவிடாதிருக்கத்(!) தமிழில் அருளப்பட்ட நூலாய் எனக்குத் தோன்றிய நூல்தான் காலக்கியான கும்மி.

எழுதியவர்  செஞ்சி ஏகாம்பர முதலியார்

நூல் பதிப்பிக்கப்பட்ட ஆண்டு. – 1898

இவர் அப்படி என்ன சொல்லியிருக்கிறார் என்று பார்க்கும்முன் நம் தமிழ்நூல்கள் அச்சேறிய காலம் குறித்தும் கொஞ்சம் பார்த்தாக வேண்டும்.

அச்சுத்துறை தமிழகத்தில் பேரெழுச்சியுற்ற காலமாகப் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் இறுதி மற்றும் இருபதாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தைச் சொல்லாம்.

ஓலைவடிவில் இருந்த தமிழ் நூல்கள் வெகுவேகமாக அச்சாக்கம் பெற்ற காலகட்டம் அது.

அறியாமல் அழியும் சுவடிகளைத் தேடி அலைந்து அச்சாக்கத் துடித்த தமிழ்ப்பற்றுள்ளோர் வாழ்ந்த காலம்.

இன்னோர்புறம், அதுவரை கவனிப்பாரற்றும் ஆற்றில் விட்டும் எரித்தும் போன சுவடிகளைத் தனக்குப் பயனில்லாவிடினும் யாருக்கும் கொடுக்காமல் பூட்டி வைத்ததொரு கூட்டம்.

அழிந்த நூல்கள் உள்ள சுவடிகள் தம்மிடம் இருந்ததாகக் கூறி, தம் புலமை கொண்டு அப்படி ஒரு நூலைத் தம்கற்பனையில் படைத்து, பழைய நாமகரணம் சூட்டித் தமிழ்த்தாய்க்குக் காணிக்கையாக அளித்த பரந்த மனம் படைத்த சிலர் ஒருபுறம்.

இவர்களுக்கு இடையில் இன்று நம்மில் பலர்க்கும் உள்ள ஆசை போன்றே தம் எழுத்துக்கள் எப்படியும் அச்சில் வந்துவிட வேண்டும் என்ற கனவுடன் தம் படைப்புகளை அச்சாக்கம் செய்தவரும் உண்டு. 

அப்படித் தம் எழுத்துக்களை அச்சில் காண விரும்பியவராகத்தான் ஏகாம்பர முதலியார் படுகிறார்.

இந்த நூலின் முதல் பதிமூன்று கண்ணிகள் வாசிக்கும் நிலையில் இல்லை.

வாசித்தவரை, பின்பு நடக்கப்போவது பற்றிய ஆசிரியரின் கற்பனை, அல்லது கணிப்பு என்றே எனக்குப் பட்டது.

இதோ   காலக்கியான  கும்மியில் இருந்து சில பாடல்கள்....,

“மலையின் சிகரத்தி லுண்டாகும்பெரு

மக்கினியாலே வெகுஜனங்கள்

நலிந்து வெந்துபின் மரணம தாகிடும்

நாட்டிலுள்ளோரே அறிந்திடுவீர் ” (15)

“ஊழியெனும் விஷக் காற்றும்  பெருகியே

உள்ளதோர் கட்டிப் பலப்பிணியால்

தாழ விழுந்தும் படுத்தாப்போல் குந்தியும்

தரணியில் வெகுபேர்கள் மடிகுவராம்” (23)

“அண்டத்தில் நாலுவால் வெள்ளி முளைத்திடும்

அதினால் சத்தமும் மரண முண்டாம்

அண்டம் வெடித்திடும் வாறது பூமி

ஆகுஞ் சத்தத்தால் மரண முண்டாம்

கண்டிடும் பாதி ராத்திரி தன்னிலே

காக்கைகள் மெல்லவும் கற்றிடுமாம் (24,25 )

“திருவள்ளூர் வீர ராகவ சாமிக்குத்

தீண்டியே வேர்வை பிடித்திடுமாம்

அருள்வளர் கங்கை யமுனை நதிகளும்

அதிகமாய் வெள்ளம் பெருகிடுமாம்.”

இதில் காணப்படும்  சில பாடல்வரிகள் இரு மதத்தவரிடையே தேவையற்ற பகைமையை உருவாக்கலாம்.

வேலூர், கும்பகோணம் போன்ற நகரங்கள் குறித்தும் கோயில்களின் அழிவு குறித்தும் செய்திகள் இதில் உள்ளன.

காமாட்சி கண்களில் நீர் வடியும். நெல்வயலில் புளியமரம் பூ பூக்கும். எறும்புகள் யானைபோல் பெரிதாகும். குரங்குகள் கீதம்பாடும் பொம்மைகள் பேசும், அம்மாவாசையில் நிலவு வரும். ஆண் ஆடு கன்று ஈனும் என்பன போன்ற அரிய செய்திகள் (?) இந்நூலுள் உண்டு.

இவற்றுள் ஏதேனும் நடப்பின், திரு. ஏகாம்பரமுதலியாரை, தமிழ்நாட்டின் நாஸ்டர்டாமஸ் என அழைக்க இடமுண்டு.

இல்லாவிட்டால் என்ன?  மாயாஜாலக் கதைகளுக்கான தமிழின் முன்னோடி நூல் என்ற பெருமையை இந்நூலுக்கு அளிக்கலாம்.

இந்நூலைவிடவும் இதில் காணப்பட்ட விளம்பரம் இன்னும் சுவாரசியமாய் இருந்தது,

அதை இதுவரை காணாதவர்கள் காணக் கீழே சொடுக்குக.

100வயது வரை பல்விழாமல் தடுக்கும் பற்பொடி! -1898ஆம் ஆண்டு விளம்பரப்படம்.

இவ்விளம்பரமும்  நூல்போன்றே மாயாஜாலம்தானோ?

தொடர்வோம்.