கங்கங்கங்கங்கங்கங்கம்; தமிழ்தாங்க! இதன் பொருள் தெரிகிறதா?

கொஞ்சம் குழப்பமாகத்தான் இருக்கிறது. தட்டச்சுப் பழகுபவர்கள் அடித்துப் பழகும் எழுத்துகளைப் போலத்தான் முதற்பார்வைக்குத் தோன்றுகிறது.

முதலில் இதைச் சாதாரணமாகப் பிரித்துப் பார்த்தால்,

கம் கம் கம் கம் கம் கம் கம் என்பது, தமிழ்ப் புணர்ச்சி விதிப்படி, கங்கங்கங்கங்கங்கங்கம் என்று சேர்ந்திருப்பதாகச் சொல்ல முடியும்.

புணர்ச்சிவிதி எல்லாம் ஒரு புறம் இருக்கட்டும்.

இதன் பொருள் என்ன..? அதைச் சொல்லப்பா முதலில் என்கிறீர்களா?

வழக்கம்போல அதற்கு ஒரு பாடலைப் பார்க்க வேண்டும்.

தீயிற் பொறியின்பேர் தேகத்திற் கேற்றபேர்

வாயுங் கழுகின்பேர் வானின்பேர் – நேயமுடன்

அங்கிலமாம் நன்மொழியில் யாரையுமே வாவென்னல்

கங்கங்கங் கங்கங்கங் கம்.

இந்தப் பாடலில் கடைசியில் வரும் அடிதான் இந்தப் பதிவின் தலைப்பாக அமைந்தது.

இன்னும் பொருள் வரவில்லை என்கிறீர்களா?

இதோ,

பாடலின் ஒவ்வொரு வரியாகப் பாருங்கள்....,

தீயின் பொறியின் பேர் – கங்கு.

தேகத்திற்கு ஏற்ற பெயர் – அங்கம்

இதை இரண்டையும் சேர்த்துப் பாருங்கள்

கங்கு + அங்கம் – கங்கங்கம்.

( அப்பாடா! மூன்று கம் வந்துவிட்டது )

கழுகுக்குத் தமிழில் கங்கம் என்று பெயருண்டு.

எனவே,  தீயின் பொறி தேகத்தின் பெயர் கழுகின் பெயர் இம்மூன்றையும் சேர்த்தால்,

கங்கங்கங் கங்கம்

அடுத்து,

கம் என்பதற்கு வான் என்று தமிழில் பொருளிருக்கிறது. அதுதான் வானின் பெயர் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே வானின் பேர் - கான்.

ஆங்கிலத்தில் வா என அழைக்கப் பயன்படுவது கம் ( Come ).

ஆக.

தீப்பொறி + தேகம் + கழுகு + வானம் + ஆங்கிலத்தில் வா என அழைத்தல் சேர்ந்து,

கங்கு + அங்கம் + கங்கம் + கம் + கம் = கங்கங்கங்கங்கங்கங்கம் ஆயிருக்கிறது.

ஒரு பாடலில் ஏழு கம் வருமாறு புலவர் இதை அமைத்திருக்கிறார்.

ஆங்கிலச் சொற்களை எல்லாம் பயன்படுத்திய ஒரு சுவையான தமிழ்ச்சொல்லாடல்.

இவரே, கம் என்பது வெவ்வேறு இடங்களில் ஏழு முறை அமையுமாறு பாடிய வேறொரு வெண்பாவும் உண்டு.

பாரகமுன் கீண்ட பரமனகம் சொல்கின்றேன்

ஊரகம்சீர்க் காரகம்கா ஓங்குவள – நீரகம்தண்

பாடகமிவ் வூர்திருமால் பாரியொடு பாவளவ

கூடகமென் றேநீ குறி.

( பாரகம் பரமனகம் ஊரகம் காரகம் நீரகம் பாடகம் கூடகம்)

இப்பாடல்களில் எந்தக் கவிப்பொருண்மையும் இல்லை.

ஆனால் இங்கு வெண்பாவில், கட்டி எழுப்பிய புலவரின் சொல்லாட்சி வியக்கவைக்கிறது.

இப்புலவரின் பெயர் தென்திருப்பேரை அநந்தகிருஷ்ணையங்கார் என்பது. சென்ற நூற்றாண்டிலே வாழ்ந்திருக்கிறார். காளமேகத்திற்குச் சமமாகச் சிலேடைப் பாடல்களையும், சொல்விளையாட்டுப் பாடல்களையும் பாடியிருக்கிறார். அபிநவ காளமேகம் என்னும் பட்டம் இவருக்கு உ.வே.சா.வால் வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. டி. கே. சி. ,வையாபுரிப்பிள்ளை இன்னும் இவர்களைப் போன்ற தமிழறிஞர்கள் இவரை அறிந்துவைத்திருந்திருக்கிறார்கள். இவர் பாடல் இயற்றும் திறமையைக் கண்டு வியந்திருக்கிறார்கள்.

சொற்சுவை மட்டுமல்லாமல், பொருட்சுவை மிகுந்த பாடல்களும், சித்திரக் கவிகளும், மரபில் பெரிதும் கடினமான, யமகம், திரிபு போன்ற பாடல்களும் இயற்றும் வல்லமை பெற்றவராக இவர் விளங்கி இருக்கிறார்.

சந்திரகலாமாலை, திருவரங்கச் சிலேடைமாலை, திவ்யதேசப்பாமலை, திருப்பேரைக் கலம்பகம், மணவாளமாமுனி ஊசற்றிரு நாமம்,  கண்ணன் கிளிக்கண்ணி முதலியன இவர் இயற்றிய வேறு சில நூல்கள்.

தமிழின் அவலம், இன்று நாம் தமிழறிஞர்கள் என்று போற்றுபவர்களால் போற்றப்பட்ட, அண்மையில் வாழ்ந்து மறைந்த இவரைப் போன்ற பெருமக்களைப் பற்றிய செய்தியோ அவர்தம் நூல்களோ அடுத்த தலைமுறை கூட அறியாமற் போனதுதான்.

சுவை மிகுந்த இவர் பாடல்களை மேலும் சிலவற்றோடு தொடர்வோம்.

பட உதவி - நன்றி -https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images