சொற்கள் சொல்லாத பொருளை அறிதல்;உங்கள் தமிழைத் தெரிந்து கொள்ளுங்கள் (14)

‘சொல்லாத சொல்லுக்குப் பொருளில்லை’ என்பார்கள். ஆனால் சொல்லுகிற சொல்லுக்கும் சொல்லின் பொருளன்றி  வேறு பொருள் இருக்கிறது என்றால் நாம் என்ன செய்வது? இன்றைய பதிவு இதைப் பற்றியதுதான்.

அவன் தன் காதலியைத் திருமணம் செய்ய அவளைப் பிரிந்தாக வேண்டிய சூழல். அவள் பெரிய இடத்துப்பெண். கொஞ்சம் பொருள் சேர்த்துத் தன் தகுதியை உயர்த்திக்கொண்ட பிறகுதான் அவள் வீட்டில் சென்று பெண்  கேட்க வேண்டும் என்ற முடிவுக்கு வருகிறான் அவன். தன் பிரிவை நிச்சயம் அவள் தாங்க மாட்டாள். தன்னால் நேரடியாகப் ‘பொருள் தேடப் பிரிந்து செல்கிறேன்’  என்பதை அவளிடம் சொல்லவும் முடியாது.

அவன் அவளது தோழியிடம் சொல்கிறான். “ எப்படியாவது என் நிலையை அவளிடம் எடுத்துச் சொல். அவளுக்காகத்தான் இப்பொழுது நான் சம்பாதிக்கக் கிளம்புகிறேன். அவளைப் பிரிய எனக்கும் மனதில்லை. ஆனால் அவள் வீட்டில் வந்து பெண்கேட்க எனக்கும் ஒரு தகுதி இருக்க வேண்டுமல்லவா? அதற்காகத்தான் பொருள்தேடச் செல்கிறேன். தயவுசெய்து இதனை அவளிடம் சொல்லிப் புரியவை. “

இதனை அவளால் தாங்க முடியாது என்பது தோழிக்கும் தெரியும். ஆனாலும் அவன் சொல்வது சரிதானே? அவர்களது நலனிற்காகத்தானே அவன் பொருள்தேடச் செல்வது ? அங்கேயே அவனைக் காத்திருக்கச் சொல்லிவிட்டு அவளிடம் இத்தகவலைச் சொல்லச் செல்கிறாள் தோழி.

 ‘என்னவாகப் போகிறதோ…?’ என்று பயந்தபடி அவன்  தோழியின் வருகைக்காகக் காத்திருக்கிறான்.

சற்று நேரத்தில் பீதியுடன் தோழி வருகிறாள்.

அவனால் தாங்க முடியவில்லை.

“என்ன ஆயிற்று… என்ன ஆயிற்று?“ என்று கேட்கிறான் பதட்டத்துடன்.

“ஒன்றுமில்லை.“ என்கிறாள் தோழி.

“ஒன்றுமில்லையா நான் சொன்னதை அவளிடம் சொன்னாயா?“

“சொன்னேன்.“

“என்ன பதில் சொன்னாள்?“

“ஒன்றும் சொல்லவில்லை!“

“ஒன்றுமே சொல்லவில்லையா?“

“இல்லை. ஒன்றுமே சொல்லவில்லை.“

அவனுக்குப் பதட்டம் மேலும் அதிகரிக்கிறது.

அடுத்து என்ன கேட்பது எனத் தெரியவில்லை.

“சரி நீ இதனைச் சொன்னபோது அவள் எப்படி இருந்தாள்? இந்தச் செய்தியை எப்படி எதிர்கொண்டாள்?“ என்கிறான் அவன்.

“நான் இந்தச் செய்தியைச்  சொன்னதும், அவள் கண் தன் வளையலைப் பார்த்தது.

பின் தன் தோளைப் பார்த்தது.

பின் தன் காலைப் பார்த்தது அவ்வளவுதான்“ என்கிறாள் தோழி.

அவள் சொன்னது இதுதான்.

“தொடிநோக்கி மென்தோளும் நோக்கி அடிநோக்கி

அஃதாண்(டு) அவள்செய் தது” ( குறள் 1279 )

தன் காதலி என்ன நினைக்கிறாள் என்பது அவனுக்குப் புரிந்தது. அவள் எடுத்த முடிவை நினைத்து அவன் உள்ளம் நடுங்குகிறது.

அவள் வளையையும் தோளையும் காலையும் பார்க்கக் காரணம் இதுதான்.

அவன் பிரிகிறான் என்ற உடனேயே,

‘அவரை விட்டுப் பிரிந்து நீ  வேண்டுமானால் இரு. ஆனால் நான் இருக்க மாட்டேன்’ என்று தன் கைகளை விட்டுக் கழலத் தயாராகும் வளையலைப் பார்க்கிறாள்.

‘அவரைப் பிரிந்தால் வளை கழன்று விழும்படி நான் மெலிந்து போவேன்’ என்று சொல்லும் தோளைப் பார்க்கிறாள்.

‘வளை கழலாமலும் தோள் மெலியாமலும் காக்கும் பொருட்டு, நீ தான் அவர் செல்வது எவ்வளவு கடினமான வழியென்றாலும் என்னைச் சுமந்து சென்று அவருடனே நான் நீங்காமல் இருக்கும் படி நடந்து காத்து அருள் புரிய வேண்டும்“ என்று மன்றாடியபடியே தன் கால்களைப் பார்க்கிறாள்.

எதற்காகவும் தன்னைவிட்டு அவனைத் தனியே விடுவதாய் இல்லை. பிரிவதாயின் அவளும் அவனுடன் வரத் தயாராகி விட்டாள் என்பதைத்தான் அவளது பார்வையின் குறிப்புகள் காட்டுகின்றன.

இந்தப் பாடல் திருக்குறளின் குறிப்பறிவுறுத்தல் என்கிற அதிகாரத்தில் வருகிறது.

திரைப்படங்களில் கதாநாயகி கதாநாயகனுக்குச் சில செய்திகளைச் சொல்ல இதுபோன்ற குறிப்புகளைப் பயன்படுத்துவாள்.

சரி தமிழுக்கு வருவோம்.

சொற்கள் தரும் நேரடிப் பொருளன்றிச் சில நேரங்களில் சொல்லுபவனுடைய மனக்கருத்தினையும் உணர்ந்து கொண்டுதான் சொல்லுக்குப் பொருள்காண வேண்டும் என்கிறது நம் இலக்கணம்.

“ முன்னத்தின் உணரும் கிளவியும் உளவே

  இன்ன வென்னும் சொன்முறை யான “ ( தொல். எச்.62 )

எனத் தொல்காப்பியம் கூறும் முன்னம் என்பதற்கு விளக்கமாக இந்தத் திருக்குறளை மேற்கோள் காட்டி இதனைச் சொல்கிறார் தொல்காப்பிய உரையாசிரியர்களுள் ஒருவராகிய தெய்வச்சிலையார்.

 முன்னம் என்பது சொற்கள் நேரடியாகச் சொல்லாததைச் சொல்பவனின் மனக்குறிப்பில் இருந்து, சொற்களைக் கடந்து விளங்கிக் கொள்வதற்கான வழிமுறை.

வாருங்கள் நம் தமிழை நாம் தெரிந்துகொள்வோம்.

பட உதவி- நன்றி.https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images