தமிழ்ச் சித்திர எழுத்துக்கள் – உங்கள் தமிழைத் தெரிந்து கொள்ளுங்கள் (13)

தமிழில் எழுத்துகளே தேவை இல்லை. ஆங்கிலத்தை வைத்தோ அல்லது வேறு சில குறியீடுகளை வைத்தோ தமிழை எழுதியும் படித்தும் கொள்ளலாம் என்கின்ற குரல் மெத்தப் படித்தவரிடையே ஒலித்துக்  கொண்டிருக்கும் போது, நாம் தற்போது எழுதும் இந்தத் தமிழ் நெடுங்கணக்கு அல்லாமல் வெவ்வேறு பயன்பாட்டிற்கென நம்மிடையே இருந்து, இன்று இல்லாமல் போய்விட்ட சில எழுத்துக்களைப் பற்றிப் பகிர்வதே இந்தப் பதிவின் நோக்கம்.

யாப்பருங்கல விருத்தி என்ற செய்யுளின் இலக்கணம் கூறும் நூலின் உரை, நம்மிடையே வழக்கத்தில் இருந்த முதன்மையான நால்வகை எழுத்துகளைக் குறிக்கிறது.

அவை,

உருவெழுத்து

உணர்வெழுத்து

ஒலி எழுத்து

தன்மை எழுத்து        என்பன.

காது என்கிற சொல்லை எழுதாமல் காதின்  உருவத்தை வரைவது போலும், மரம், சூரியன் இச்சொற்களை எழுதுவதற்குப் பதில் அவற்றின் உருவத்தை வரைந்து விடுவது போலும் அமைந்தவை உருவ எழுத்துகளாகும்.

உலகின் தொன்மையான மொழிகளின் எழுத்துருவின் தோற்றம் ஓவியத்தில் இருந்தே தொடங்கி வளர்ந்திருக்கிறது என்பதும், எகிப்திய சீன  மொழிகளின் எழுத்துருக்கள் சித்திர வடிவ எழுத்துருக்களாக அமைந்ததும் இங்கு எண்ணத்தக்கன.

நான்கு வகையான இந்த எழுத்துகளை வரிசைப்படுத்தும் போது ( முறைவைப்பு ) உருவெழுத்து முதலில் சொல்லப்பட்டதையும் தமிழில் எழுத்து என்ற சொல்லே ஓவியத்தைக் குறிப்பதையும் நாம் நினைவிற் கொண்டால் இந்த ஓவிய எழுத்துகளே தமிழை வரிவடிவில் எழுத ஆரம்ப காலத்தில் பயன்பட்டிருக்க வேண்டும் என்று ஊகிக்கலாம்.

இரண்டாவது, உணர்வெழுத்து.

அது நாம் இப்போது வரிவடிவில் பயன்படுத்தும் ( அ, ஆ,….க, ங, ச, போன்ற ), இன்ன ஒலிக்கு இன்ன குறி என்ற பொதுமைப்படுத்தப்பட்டு அது ஏற்கப்பட்டும் கற்பிக்கப்பட்டும் படிக்கக் கூடிய வகையில் அமைந்த எழுத்துகள்.

நாம், நமக்கு மட்டுமே பார்க்கவும் புரிந்து கொள்ளவும்  அமைத்துக் கொள்ளும் ஒரு சில குறியீடுகளின் பொருள் நமக்குப் புரியலாம். அதே நேரம் அதை மற்றவர் உணர முடியாது போவதால் அது உணர்வெழுத்து ஆகாது.

மூன்றாவதாய் அமைவது,

ஒலி எழுத்து.

இது எழுதப்பட்ட குறியீடுகளுக்கு உரிய ஒலியை மீண்டும் உச்சரிக்கத் தோன்றுவது.

’தமிழ்‘ என்ற இந்தச் சொல்லை நீங்கள் ஒலித்தீர்கள் என்றால், இங்கு, நான் மனதில் நிலைத்து எழுத்தில் பதிந்த குறியீட்டிற்கான அதே ஒலியை மீண்டும் நீங்கள் உயிர்ப்பித்திருப்பீர்கள்.

இப்படி அமைவது ஒலி எழுத்து.

தன்மை எழுத்து என்பது,

எழுத்துகளை உச்சரிக்கும் போது இருக்கும், வன்மை, மென்மை , போன்ற தன்மைகளும், அவை சேர்ந்து சொல்லாகும் போது ஏற்படும் தன்மைகளையும் குறிக்கும்.

பொதுவாக எழுத்துகளை நால்வகையாக விருத்தியும் அதற்குப் பின்வந்த நிகண்டுகளும் பிரித்தாலும், இவையன்றி

1 ) எண்களைக் குறிக்கப்பயன்பட்ட எழுத்துகள் ( க, உ, ரு, போன்றவை )

2 ) இராசிகளைக் குறிக்கப் பயன்பட்ட எழுத்துகள். ( அ, ச, ல, வ, ர, ய )

3 ) கார்த்திகை போன்ற நாள்களைக் குறிக்கப் பயன்பட்ட எழுத்துகள். 

 

4 ) தோபம்  முதலிய நால்வகை எழுத்துகள்.

5 ) சாதி போன்ற தன்மை எழுத்துகள்.

6 ) உச்சாடனத்திற்குப் பயன்படும் உக்கிர எழுத்துகள்.

7 ) சித்திர காருட முதலிய முத்திற எழுத்துகள்.

8 ) பாகியல் முதலிய நால்வகை எழுத்துகள்.

9 ) புத்தேள் முதலிய நாற்கதி எழுத்துகள்

10 ) தாது முதலிய யோனி எழுத்துகள்.

11 ) மாகமடையம், கவி முதலிய சங்கேத எழுத்துகள்.

12 ) பார்ப்பான் வழங்கும் பதிமூன்று எழுத்துகள்.

13 ) கட்டுரை எழுத்து.

14 ) வச்சிரம் முதலிய வடிவெழுத்து.

போன்றவற்றை யாப்பருங்கல விருத்தி காட்டுகிறது.

இவற்றின் பல எழுத்துகள் என்ன என்பது எனக்குப் புலப்படவில்லை.

என்றாலும், நான்கு எழுத்துகளை முதன்மைப் படுத்தி அதன் பின் இவை போன்ற பிற எழுத்துகளும் என்று யாப்பருங்கல விருத்தி தனித்துக் காட்டுவதால், இவை பிற மொழிச்செல்வாக்குக் காரணமாகவும் குறிப்பிட்ட ஒருசில பயன்பாட்டிற்காகவும் தமிழில்  புகுந்து வழங்கிய எழுத்துகள் என எளிதில் ஊகிக்கலாம்.

இவையன்றி, குறிப்பிட்ட குழுவோ, நிறுவனமோ அரசோ தனது அடையாளமாக மூட்டைகளிலும் வண்டிகளிலும் இட்ட தனித்தன்மையுள்ள குறியீடுகள் கண்ணெழுத்துகள் எனவும்,  

வேறு யாரும் அறியாமல் குறிப்பிட்ட நபர் மட்டுமே படிக்கக் கூடிய வகையில் அமைந்த எழுத்துகள் கரந்தெழுத்துகள் எனவும் அழைக்கப்பட்டதை இலக்கியங்கள் காட்டுகின்றன.

வாருங்கள் நம் தமிழை நாம் தெரிந்து கொள்வோம்!

அடிக்குறிப்புகள்.

1 ) “எழுத்து நான்கு வகைய   உருவெழுத்தும், உணர்வெழுத்தும், ஒலியெழுத்தும், தன்மையெழுத்தும் என.

என்னை?

 ‘அவற்றுள்,

உருவே உணர்வே ஒலியே தன்மையென

இருவகை எழுத்தும் ஈரிரண் டாகும்.’

என்றாராகலின். அவற்றுள் உருவெழுத்தாவது, எழுதப்படுவது.

என்னை?

 ‘காணப் பட்ட உருவம் எல்லாம்

மாணக் காட்டும் வகைமை நாடி

 வழுவில் ஓவியன் கைவினை போல

 எழுதப் படுவ துருவெழுத் தாகும்.’

 என்றாராகலின்.

உணர்வெழுத்தாவது,

 ‘கொண்டவோர் குறியாற் கொண்ட அதனை

   உண்டென் றுணர்வ துணர்வெழுத் தாகும்.’

ஒலியெழுத்தாவது,

     ‘இசைப்படு புள்ளின் எழாஅல் போலச்

     செவிப்புல னாவ தொலியெழுத் தாகும்.’

 தன்மையெழுத்தாவது,

     ‘முதற்கா ரணமுந் துணைக்கா ரணமும்

     துணைக்கா ரணத்தொடு தொடரிய உணர்வும்

     அவற்றொடு புணர்ந்த அகத்தெழு வளியின்

     மிடற்றுப்பிறந் திசைப்பது தன்மை எழுத்தே.’

 என எழுத்தினது விகற்பமும், எழுத்தினது புணர்ச்சியும் எழுத்ததி காரத்துட் காண்க.

அ, க, ச, ட, த, ப, ய முதலிய ஆயவெழுத்தும்; அ, ச, ல, வ, ர, ங, ய, முதலிய இராசி எழுத்தும்; கார்த்திகை முதலிய நாள் எழுத்தும்; தோபம், முதலிய நால்வகை எழுத்தும்; சாதி முதலிய தன்மை எழுத்தும்; உச்சாடனை முதலிய உக்கிர எழுத்தும்; சித்திர காருடம் முதலிய முத்திற எழுத்தும்; பாகியல் முதலிய நால்வகை எழுத்தும்; புத்தேள் முதலிய நாற்கதி எழுத்தும்; தாது முதலிய யோனி  எழுத்தும்; மாகமடையம்  முதலிய சங்கேத எழுத்தும்; கலி முதலிய சங்கேத எழுத்தும்; பார்ப்பான் வழக்காகிய பதின்மூன்றெழுத்தும் என்ற இத்தொடக்கத்தனவும்; கட்டுரை எழுத்தும்; வச்சிரம் முதலிய வடிவெழுத்தும்; மற்றும் பல வகையாற் காட்டப்பட்ட எல்லா எழுத்தும் வல்லார்வாய்க் கேட்க.”

 ( சூ. 96 ஒழிபியல். யாப்பருங்கலவிருத்தி. பக். 577, 578, இளங்குமரன். இரா. (ப.ஆ ), கழகம். 1973)

[ பதிவு  மேற்காட்டிய இப்பகுதியில் நான் உணர்ந்தது கொண்டு எழுதப்பட்டது. மாற்றுக் கருத்திருப்பின் அறியத் தரலாம்.]

2 ) கண்ணெழுத்துப் பற்றிய குறிப்புச் சிலப்பதிகாரத்திலும், கரந்தெழுத்துப் பற்றிய குறிப்புச் சீவக சிந்தாமணியிலும் காணப்படுகிறது.

பட உதவி - நன்றி https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images