நிம்மதியோடிரு!

பீடுகளால் புனிதப்படுத்தப்பட்ட

ஆண்டைகளின் அரியாசனங்களின் கீழ்

நசுக்கப்பட்டுக் கிடக்கும் விரல்கள் நமதானதில்லை! -  நிம்மதியோடிரு!

 ஏழ்மையின் கண்ணிகளில் சிக்கி

உயிர்தரிக்க ஒரு வேளை உணவுக்காய்

இரந்து கையேந்தும் அந்தக் குழந்தைகளின் வேர்

நம்மண்ணில் இல்லை! - நிம்மதியோடிரு!

இயந்திரப்பறவைகள் இடும் முட்டைகளில் இருந்து

சிறகடித்துக் கிளம்பும் கொலைப்பறவைகள்

நம்திசை நோக்கி இல்லை! - நிம்மதியோடிரு!

குதறப்பட்ட காயங்களோடு

குருதி வழிய குப்பையில் வீசப்பட்டவளில்,

அமிலக் குழம்பால் அழிக்கப்பட்டவளில்,

எவரும் நம் சகோதரிகள் இல்லை! - நிம்மதியோடிரு!

எரிதிரவத்தில் நனைந்து சூடேறக்

கடைதேடி நின்று

குளிர்காய்ந்து கொண்டிருக்கும்

விறகுகள் நம் வனத்தவை அல்ல! - நிம்மதியோடிரு!

 இந்த நிம்மதியோடு,

எங்கோ இவை நடக்கும்போதெல்லாம்,

‘மனிதநேயமும் மக்கள் பண்பாடும் எங்கே போனதோ?’

என்ற நமது அறச்சீற்றத்தை அவ்வப்போது வெளிப்படுத்த மறக்க வேண்டாம்!

கவனம்!!!

தந்திரங்களால் பதனிடப்பட்டுச்

சுயநலப் பேழைகளுள் பத்திரப்படுத்தப்பட்ட நமது இதயத்தை

வேறெவரும் பார்த்துவிடாதிருக்கட்டும்!

உறுதி மொழி.

1. “ நிம்மதியோடிரு “ என்னுந் தலைப்பில், புதுக்கவிதை வகைமையின் கீழ் எழுதப்பெற்ற இப்படைப்பு, எனது சொந்தப் படைப்பே என உறுதி அளிக்கிறேன்.

2. இப்படைப்பு, “வலைப்பதிவர் திருவிழா-2015” மற்றும் தமிழ்இணையக் கல்விக்கழகம் நடத்தும் “மின்தமிழ் இலக்கியப்போட்டிகள்-2015“ க்காகவே எழுதப்பட்டது என உறுதி அளிக்கிறேன்.

(3) இதற்கு முன் வெளியான படைப்பன்று எனவும் முடிவு வெளிவரும் வரை வேறு இதழ் எதிலும் வெளிவராது எனவும் உறுதி அளிக்கிறேன்.

பட உதவி. நன்றி - https://encrypted-tbn2.gstatic.com/