பின்னோக்கிய ஓர் ஓட்டம்

தமிழின்  மரபார்ந்த அறிவோடு அனாயாசமாக இயங்கும் தமிழாளுமைகளை இணையத்துக் காணுந்தோறும், வாசிப்பின் தொடக்கப்புள்ளியில் வாய்பிளந்து நிற்கும் சிறுபிள்ளையாய் என்னைக் கற்பனை செய்து கொள்வேன்.

இவர்களை நோக்க நோக்கச் சிலர் என்மேல் அன்பு கொண்டு பாராட்டுவது போன்ற தகுதி ஒருசிறிதும் என்னிடத்தில்லை என்பது என்னுள் உறுதிப்படும். அவர்களின் எழுத்தினில், தமிழ் பற்றிய அறியாத செய்திகளைக் காணுந்தோறும் வியப்பிடையே பெருகும் ஆர்வத்தோடும் தீவிரத்தோடும் புதியனவற்றை அறிகிறேன்; கற்றுக் கொள்கிறேன்.

சமீபத்தில் வலைப்பூக்களில் நம் மரபுக்கவிஞர்களால் மும்மண்டிலித்து எழுதப்பட்ட வெண்பாக்களை நீங்கள் அறிந்திருக்கலாம். முதன் முதலில் கவிஞர் பாரதிதாசனாரின் தளத்தில்தான் இதனைக் கண்டேன். http://bharathidasanfrance.blogspot.in/2015/08/blog-post.html. முதற்பார்வையில், அவர் கூறிய இலக்கண விளக்கத்தைத் தவறாகவே புரிந்து கொண்டேன். எனதறிவு அம்மட்டுத்தான். அதற்குமுன் இவ்வகைமை குறித்து எதுவும் அறிந்ததில்லை. அறிந்த பொழுது நாமும் எழுதிப்பார்க்க வேண்டும் என்று தோன்றிற்று.

பெரும்பாலும் கவிப்பொருள் நீங்கிய, சொற்களைக் கொண்டான சுழற்சி என்கிற போதும் ஒரு பயிற்சி என்ற வகையில் அதையும் அறிந்திருக்க வேண்டும் என்பதுதான் எனது முயற்சிக்கான காரணமாய் இருந்தது.

பின்னர் அது எப்படி என அறிந்தபோது  முதலில் இருப்பவனை விரட்டிக் கடைசிக்குத் துரத்தி அடுத்து இருப்பவன் முன்னே வரும் விளையாட்டுத்தான் என் நினைவுக்கு வந்தது.

என்ன.. இங்கு ஆளுக்குப் பதிலாக முதலில் இருக்கும் சொல்லைக் கடைசிக்குத் துரத்த வேண்டும். அப்படித் துரத்தும்போது வெண்பா இலக்கணங்களுக்கு மாறுபடாமல் அந்தச் சொற்கள் கடைசியில் சென்று சேர வேண்டும். பொருளும் ஓரளவிற்குப் பொருத்தமுற அமைய வேண்டும்.

ஒரு வெண்பாவின் முதல் அடியில் இருக்கும் ஒவ்வொரு சொல்லாக மூன்று சொற்கள் வரை இப்படித் துரத்தினால் அது மும்மண்டில வெண்பா.

இதோ எடுத்துக்காட்டு,

கல்லாதேன்! கற்றதில் நில்லாதேன்! கற்றவருஞ்

சொல்லுந்தே னுற்றுணர வல்லாதேன்! – பொல்லாதேன்!

வெற்றுடலேன்! இல்லா மழையாகிப் போகின்றேன்!

புற்றெனவாம் பொல்லாப் பிழை!

இப்போது இவ்வெண்பாவின் முதல் சொல்லைக் கடைசிக்குத் துரத்தினால் இரண்டாவது வெண்பா இப்படி அமையும்.

கற்றதில் நில்லாதேன்? கற்றவருஞ் சொல்லுந்தேன்

உற்றுணர வல்லாதேன்? பொல்லாதேன்! – வெற்றுடலேன்?

இல்லா மழையாகிப் போகின்றேன்! புற்றெனவாம்

பொல்லாப் பிழைகல்லா தேன்?

இந்த இரண்டாவது வெண்பாவின் முதல் சொல் “கற்றதில்“  என்பது.  இதனை அடுத்த வெண்பாவின் கடைசியாகக் கொண்டால் மூன்றாவது வெண்பா .

நில்லாதேன்! கற்றவருஞ் சொல்லுந்தேன் உற்றுணர

வல்லாதேன்! பொல்லாதேன்! வெற்றுடலேன்! – இல்லா

மழையாகிப் போகின்றேன்! புற்றனெவாம் பொல்லாப்

பிழைகல்லா தேன்கற்ற தில்!

மூன்று வெண்பாக்களிலும் எதுகை பொருந்தும்படி அமைப்பது சிறப்பு. துரத்தப்படும் சீர் கடைசியில் சென்று சேரும்போது வெண்பாத் தளைகளுடன் சண்டையிட்டுக் கொள்ளாமல், அதற்குரிய தளைபெற்று அமையும்படியும், மிக முக்கியமாய் மூன்று வெண்பாவிலுமே பொருள் இருக்கும்படியும் அமைத்தல் வேண்டும்.

அந்தப் பதிவின் பின்னூட்டத்தில் கவிஞர் இப்படி மூன்று சொற்களை மட்டும் துரத்தி வெண்பா எழுதுவதைப் போல அளவடி வெண்பாவில் உள்ள பதினைந்து சொற்களையுமே ஒவ்வொரு சொல்லாகப் பின்னுக்குத் துரத்தி, 15 வெண்பாக்களை அமைக்க முயற்சி செய்ததாகவும் அதில் வெற்றி பெற்றதாகவும் தெரிவித்திருந்தார். ஆனால் அது கவிஞரால் இதுகாறும் வெளியிடப்படவில்லை.

நானோ, ‘நமக்கெதற்கு இந்த வேண்டாத வேலை’ என வாளா இருந்தேன்.

நேற்று மரபுக்கவிதைகளின் குழுமமான சந்தவசந்தத்தின் உட்புக நேர்ந்தது.

எடுத்த எடுப்பிலேயே அங்குப் பதினான்கு மண்டிலம் எழுதப்பட்டிருந்தது.

பார்க்கப் பார்க்கக் “ கற்றதெலாம் எற்றே இவர்க்குமுன் என்று “ என நின்ற கதைதான்.

புலியைப் பார்த்துப் பூனை சூடுபோட்டுக் கொண்ட கதையாக, நானும் உலா பார்த்தொரு உலா போலும் கலம்பகம் பார்த்தொரு கலம்பகம் போலும் ‘எழுதப்பா பதினைந்து மண்டிலம்’ என எழுதத் தொடங்கிவிட்டேன். ஒரே எதுகையாக எடுத்துக்கொண்டதால், பதினான்கு வெண்பாக்கள் எழுதும் வரை, பிரச்சினை இல்லை.

மும்மண்டிலம் எழுதுவதை விட எளிதாகத்தான் இருந்தது.

ஆனால், பதினைந்தாவது வெண்பா எழுதும்போது, எல்லார்க்குமான சிக்கல் எனக்கும் வந்தது.

கொஞ்சம் இலக்கணப் பற்றவைப்பில் ஓட்டை உடைசலைச் சரிசெய்து, முடித்துவிட்டேன்.

இவ்வழியன்றி பதினைந்து வெண்பா மண்டிலித்து வரும் வெண்பாக்களை  வெறுஞ்சொற்களை வரிசைப்படுத்தும் முயற்சியாய் இல்லாமல் ஓரளவேனும் பொருளிருக்குமாறு எழுதப்படுவதற்கான சாத்தியங்களை மரபு வல்லார் ஆராய வேண்டும்.

இந்த வெண்பா எழுதுவது எளிதுதான். நான்கு அடியில் உள்ள பதினைந்து சொற்களும் ஒவ்வொன்றாகப் பின்னால் துரத்தப்படுவதைக் கவனியுங்கள்.

இப்படி, ஒவ்வொரு சொல்லாக எடுத்துக் கடைசியில் போட  வேண்டும்.

மீண்டும் தொடங்கிய இடத்திற்கே வரும் பொழுது வெண்பா முடிந்திருக்கும்.

1.

வள்ளலஃதோ புள்ளினங்காள்?நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி

அள்ளியெறி கள்ளநிலா! துள்ளிவரும் - குள்ளமனம்

கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப் பிள்ளையெழக்

கிள்ளிடுமோ  கொள்ளழ குள்!

2.

புள்ளினங்காள்! நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி அள்ளியெறி
கள்ளநிலா துள்ளிவரும்  குள்ளமனம் - கள்ளுறையும்

கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப் பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ

கொள்ளழகுள் வள்ளலஃ தோ?

3.

நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி அள்ளியெறி கள்ளநிலா

துள்ளிவரும் குள்ளமனம் கள்ளுறையும் - கொள்ளைமலர்ப்

பள்ளியறைப் பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள்

வள்ளலஃதோ புள்ளினங் காள்?

4.

வெள்ளையொளி அள்ளியெறி கள்ளநிலா துள்ளிவரும்

குள்ளமனம் கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப் - பள்ளியறைப்

பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள் வள்ளலஃதோ

புள்ளினங்காள் நள்ளிர(வு) இன்!

5.

அள்ளியெறி கள்ளநிலா துள்ளிவரும் குள்ளமனம்

கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப் - பிள்ளையெழக்

கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள் வள்ளலஃதோ புள்ளினங்காள்

நள்ளிரவின் வெள்ளை ஒளி!

6.

கள்ளநிலா துள்ளிவரும் குள்ளமனம் கள்ளுறையும்

கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப் பிள்ளையெழக் - கிள்ளிடுமோ

கொள்ளழகுள் வள்ளலதோ புள்ளினங்காள் நள்ளிரவின்

வெள்ளையொளி அள்ளி எறி

7.

துள்ளிவரும் குள்ளமனம் கள்ளுறையும்! கொள்ளைமலர்ப்

பள்ளியறைப் பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ?  -கொள்ளழகுள்

வள்ளலஃதோ புள்ளினங்காள் நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி

அள்ளியெறி கள்ள நிலா.

8.

குள்ளமனம் கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப்

பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள் வள்ளலஃதோ

புள்ளினங்காள் நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி அள்ளியெறி

கள்ளநிலா துள்ளி வரும்.

 9.

கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப் பிள்ளையெழக்

கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள்  வள்ளலஃதோ -புள்ளினங்காள்

நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி அள்ளியெறி கள்ளநிலா

துள்ளிவரும் குள்ள மனம்!

10.

கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப் பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ

கொள்ளழகுள் வள்ளலஃதோ புள்ளினங்காள் - நள்ளிரவின்

வெள்ளையொளி அள்ளியெறி கள்ளநிலா துள்ளிவரும்

குள்ளமனம் கள்ளுறை யும்!

11.

பள்ளியறை பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள்

வள்ளலஃதோ புள்ளினங்காள் நள்ளிரவின் - வெள்ளையொளி

அள்ளியெறி கள்ளநிலா துள்ளிவரும் குள்ளமனம்

கள்ளுறையும் கொள்ளை மலர்.

12.

பிள்ளையெழக் கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள் வள்ளலஃதோ

புள்ளினங்காள் நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி - அள்ளியெறி

கள்ளநிலா துள்ளிவரும் குள்ளமனம் கள்ளுறையும்

கொள்ளைமலர்ப் பள்ளி யறை.

 13.

கிள்ளிடுமோ கொள்ளழகுள் வள்ளலஃதோ புள்ளினங்காள்

நள்ளிரவின் வெள்ளையொளி அள்ளியெறி - கள்ளநிலா

துள்ளிவரும் குள்ளமனம் கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப்

பள்ளியறைப் பிள்ளை எழ!

 14.

கொள்ளழகுள் வள்ளல்ஃதோ புள்ளினங்காள் நள்ளிரவின்

வெள்ளையொளி அள்ளியெறி கள்ளநிலா - துள்ளிவரும்

குள்ளமனம் கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப்

பிள்ளையெழக் கிள்ளிடு மோ?

 15

உள்வள் ளலஃதோ? புள்ளினங்காள் நள்ளிரவின்

வெள்ளையொளி அள்ளியெறி கள்ளநிலா - துள்ளிவரும்

குள்ளமனம் கள்ளுறையும் கொள்ளைமலர்ப் பள்ளியறைப்

பிள்ளையெழக் கிள்ளிடு மோ?

பின்குறிப்பு.

பின்வருவதையே  இலக்கணப் பற்றவைப்பு எனக்குறிப்பிட்டிருந்தேன்.

பதினைந்தாம் வெண்பாவின் முதல் அடியின் இரு சீர்களான “உள்வள் ளலஃதோ “ என்பதில் வரும் ஆய்தம்,

“அற்றா ரழிபசி தீர்த்த லஃதொருவன்

பெற்றான்  பொருள்வைப் புழி   “

என்றும்

“வேண்டாமை யன்ன விழுச்செல்வ மீண்டில்லை

யாண்டு மஃதொப்ப தில்“

என்றும்

“கற்றில னாயினும் கேட்க   வஃதொருவற்            

கொற்கத்தி னூற்றாந்  துணை“

என்றும்

“அற்றா லளவறிந் துண்க வஃதுடம்பு                

பெற்றான் நெடிதுய்க்கு மாறு“

என்றும்

வருங்குறளிடை நிற்கும் ஆய்தம் போல, உயிர்போல ஒலித்து, ஒரு மாத்திரைபெற்று,

[---உள் / வள் // ளல / ஃதோ-- /  நேர் / நேர் // நிரை / நிரை—என] அசை பிரிக்கப்பெற்றதாகக் கொள்ள வேண்டும்.

தொடர்வோம்.

பட உதவி-நன்றி-https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images