முள்மீது நிற்குதடி ஆவி!

என்னென்று சொல்வேனோ தோழி? – என்

    எண்ணங்கள் அங்கிங்கு அலைபாயு தேடி!

அன்றென்றன் நெஞசிலவன் வந்தான்! – காதல்

     அன்பென்னும் இன்பம் நான் அறியாது தந்தான்!

என்முன்னர் நிற்குவன் தோற்றம்! – என்றும்

    என்நெஞ்சில் அவன்வாழ ஏனிந்த மாற்றம்?

பின்னந்த நிழல்போல வந்தான்! – வந்த

    பின்னென்னை நிழலாக்கும் பித்தத்தைத் தந்தான்!

அலையாத அன்புண்டு என்னில்! – என்னை

    ஆள்கின்ற அவன்தானே எப்போதும் கண்ணில்!

நிலையாக என்னுள்ளே நின்றான்! – நித்தம்

    நிறைந்தென்னை அக்காதல் நினைவூட்டி வென்றான்!

பெண்மூடி நின்றதடி நாணம்! – நானும்

    பேசுங்கால் வாயந்தப் பொழுதெல்லாம் ஊனம்!

மண்தேடி என்கண்கள் நிற்கும்! – என்

   மன்னவனின் முகங்காணா தகங்கண்டு கற்கும்!

கண்மூடக் காண்பதவன் காட்சி! – காணாக்

   கருத்துள்ளும் என்னோடு கலப்பதவன் ஆட்சி!

வெண்மேகம் தண்நிலவை மூடும்! – அவன்

   விரைந்தென்னை அகலுங்கால் என்நெஞ்சம் வாடும்!

பார்க்காமல் செல்கின்றான் தோழி! – எங்குப்

    பார்த்தாலும் எனைச்சூழும் பாழ்காதல் ஆழி!

யார்க்காக நிற்குமடி காலம்? – என்னை

    அறியாது போவானோ அடங்காதென் ஓலம்!

எல்லாமாய் அவனாகி நின்றான்! – மெல்ல

    எனிலாகி என்னுள்ளம் எளிதாக வென்றான்!

சொல்லாமல் அவன்சொல்லு கின்றான்! – பொல்லாச்

    சோகத்தில் எனையாழ்த்தித் தான்செல்லு கின்றான்!

                                                               

நினைவோடு நிற்குதடி ஆசை! – என்

    நிலைதன்னைக் காட்டாதோ மௌனத்தின் ஓசை!

வினையென்று விதிநோகும் நெஞ்சம்! – என்

    விழிதன்னில் அவன்வாழத் தூங்காதென் மஞ்சம்!

என்நெஞ்சம் அறியானோ தோழி? – பின்னும்

    ஏனிந்த மௌனங்கள் எனைவாட்டும் வேலி?

நன்றொன்று சொல்வானென் றெண்ணம்! – அன்றேல்

     நலிவென்றன் நலம்மாய்க்க நான்வாடல் திண்ணம்!

முள்மீது நிற்குதடி ஆவி! – எள்

    முனையேனும் என்னெண்ணம் அறியானோ பாவி!

கள்மீதும் இல்லாத மயக்கம்! – காதல்

     கொண்டால்பின் அதைக்கூற ஏனிந்தத் தயக்கம்?

ஏனென்னைக் கொல்கின்ற தேக்கம்? – என்றோ

    எனைவிட்டுப் போய்விட்ட தானந்தத் தூக்கம்!

வானுக்கு மண்மீதோ கோபம்? – நெஞ்சம்

    வாடிடுதல் எப்போதோ நான்செய்த பாவம்!

என்னெண்ணம் அவனோடு பேசும் ! – ஆனால்

    என்முன்னர் அவன்நிற்க என்நாவு கூசும்!

கண்ணாலே எனைக்காணு கின்றான்! – காதல்

    கதைபேசித் தன்னுள்ளம் காட்டாது சென்றான்!

அவரின்றி நானில்லை தோழி – என்று

    அவருக்கு நான்சொல்ல அதிலென்ன கேலி?

சுவரென்று எமைவிட்டு நீங்கும்? – அந்தச்

     சுவைக்காக என்நெஞ்சம் இப்போதே ஏங்கும்!

இனிமேலும் நானென்ன செய்வேன்? – என்

    இன்பத்தைத் துன்பத்தை எவரோடு சொல்வேன்?

கனிதேனும் கசக்கின்ற வாழ்வு! – நானும்

    கூறாமல் இருந்தால்பின் எனக்கன்றோ தாழ்வு?

கனவிற்கும் அவர்மீது காதல்! -  என்

    கண்ணோடு உறக்கத்திற் கேனிந்த மோதல்?

மனதிற்குள் அவர்வந்த போது  - எண்ண

    மலருக்கு மணமூட்டி மகிழ்வித்த தேது?

புலம்பத்தான் செய்திட்டா ரோடி? – என்னுள்

    புதிதாயோர் விதையிட்டுப் புறப்பட்டா ரேடி!

கலங்கித்தான் நின்றேனே இன்று! – இந்தக்

    கடன்தன்னை அவர்வந்து தீர்ககுந்நாள் என்று?

இல்லாத இதயத்தின் சப்தம்! – என்

    இமைமூடாக் கனவுக்கு இருளோடு யுத்தம்! 

எல்லாமும் சொல்வாயே தோழி! – என்

    எண்ணங்கள் அவருக்கு அறிவித்து வாநீ!

கண்ணில்லென் றொளிவந்து சேரும்? – என்

    காயத்தின் இனிப்பான வலியென்று தீரும்?

இன்னும்மிங் கிருக்கின்றா யோடி? – என்

    இறப்பிங்குப் பிறக்கும்முன் பதிலோடு வாடி!

கண்ணீரில் நனைகின்ற உள்ளம்! – என்

     கனவிற்கு தினம்நொந்து கருப்பாடை கொள்ளும்!

பெண்நீயென் உளம்கண்டாய் இன்று! – நீ

     போயெந்தன் உள்ளத்தை உடன்சொன்னால் நன்று!

பகல்நேரக் கனவாக ஆமோ – நானும்

     பார்க்கின்ற கற்பனைகள் பொடியாகிப் போமோ?

அகலாது நிற்கும்என் நெஞ்சம்! – நீங்கின்

     அவரின்றி வாழாது மரணத்தில் துஞ்சும்!

[1995  -  மாயனூர்க் காலப் பதிவிலிருந்து..........]